بررسی کاربردی مواد 387 و 388 قانون آیین دادرسی کیفری

در این مقاله به صورت اجمالی سعی در بررسی ماهیت و نحوه اعمال مادتین 387 و 388 قانون آیین دادرسی کیفری می نماییم.

نظر به اینکه وفق ماده 302 ازقانون آیین دادرسی کیفری

به جرایم ذیل در محاکم کیفری 1 استان رسیدگی می شود.

الف- جرائم موجب مجازات سلب حیات
ب- جرائم موجب حبس ابد
پ - جرائم موجب مجازات قطع عضو یا جنایات عمدی علیه تمامیت جسمانی با میزان نصف دیه کامل یا بیش از آن
ت - جرائم موجب مجازات تعزیری درجه سه و بالاتر
ث- جرائم سیاسی و مطبوعاتی

با توجه به اینکه رسیدگی به این جرایم در صلاحیت محاکم کیفری 1 می باشد و مجازات تعیینی جرایم مشمول این ماده عمدتاً در زمره جرایم با درجه مجازات 7 می باشد؛ فلذا حتی پس از صدور کیفر خواست در جرایمی که مرجع تحقیق آن دادسراست(مانند قتل عمد) و جرایمی که مستقیما در محاکم کیفری یک استان رسیدگی می شوند(همانند رابطه نامشروع با وصف زنا) قانون گذار در مواد 387 و 388 قانون آیین دادرسی کیفری؛ ترتیب خاصی را در نظر گرفته است که بر اساس آن؛ متهم و یا وکلیل و یا وکلای او می توانند قبل از تشکیل جلسه رسیدگی نسبت به ماهیت؛ صلاحیت و حتی ضعف در تحقیقات؛ ظرف مدت ده روز از تاریخ ابلاغِ استحضاری؛ قیام و اقدام نمایند.

شایان ذکر آنکه شعب بدون ارسال ابلاغیه مربوط به رعایت تشریفات این ماده؛ نمی توانند مبادرت به تعیین وقت رسیدگی نمایند.

ماده 387؛

پس از تعیین وکیل، مدیر دفتر بلافاصله به متهم و وکیل او و حسب مورد، به شاکی یا مدعی خصوصی یا وکیل آنان اخطار می کند تا تمام ایرادها و اعتراض‏ های خود را ظرف ده روز از تاریخ ابلاغ تسلیم کنند. تجدید مهلت به تقاضای متهم یا وکیل او برای یک نوبت و به مدت ده روز از تاریخ اتمام مهلت قبلی، به تشخیص دادگاه بلامانع است.

ماده 388؛

متهم و شاکی یا مدعی خصوصی یا وکلای آنان باید تمام ایرادها و اعتراض های خود از قبیل مرور زمان، عدم صلاحیت، رد دادرس یا قابل تعقیب نبودن عمل انتسابی، نقص تحقیقات و لزوم رسیدگی به ادله دیگر یا ادله جدید و کافی نبودن ادله را ظرف مهلت مقرر به دفتر دادگاه تسلیم کنند. پس از اتمام مدت مذکور، هیچ ایرادی از طرف اشخاص مزبور پذیرفته نمی‌شود، مگر آنکه جهت ایراد پس از مهلت، کشف و یا حادث شود. در هر حال، طرح پرونده در جلسه مقدماتی دادگاه، پیش از اتمام مهلت ممنوع است.