بررسی انواع قرارها در رویه قضایی کشور

در معنای اصطلاحی قرار به رأیی گفته می شود که شامل یکی یا به طور اولی شامل هیچ کدام از ویژگی های احکام (راجع به ماهیت دعوا و قاطع آن بودن) نباشد.

هدف نهایی موسسه حقوقی عدالت پارس آگاهی افراد از قوانین و رویه های قضایی می باشد تا در برخورد با مشکلاتی از این قبیل بتوانند از حق و حقوق خویش دفاع لازم را به عمل بیاورند و لازم به ذکر است اکنون به جهت مساعدت به شما عزیزان این زمینه فراهم است که بتوانید از طریق  تماس تلفنی با وکلا و مشاورین حقوقی مجموعه سوالات خود را مطرح نمایید تا با آگاهی کامل و دقیق در زمینه مسائل حقوقی احاق حق نمایید .

در ذیل مجموع قرار هایی که امکان دارد از سوی دادگاه صادر شود بررسی شده است که به ترتیب بیان شامل قرار اعدادی یا مقدماتی ، قرار قاطع و سایر قرارها می شود :

قرار اعدادی یا مقدماتی:

قراری است که در این جهت صادر می شود که پرونده را معد و مهیّای صدور رأی قاطع نماید و نوع آن عبارتند از:

قرار تحقیق محلی:

در موردی صادر می شود که اصحاب دعوا جهت اثبات ادعای خود، به اطلاعات اهل محل استناد می نمایند.

قرار معاینه محلی:

در مواردی اصحاب دعوا جهت اثبات ادعای خود و یا دادگاه، جهت احراز موضوع، لازم می دانند که وضعیت محل و هم چنین مال منقولی که حمل آن به دادگاه امکان ندارد مورد معاینه قرار گیرد. در این صورت دادگاه به درخواست اصحاب دعوا و یا رأساً اقدام به صدور قرار معاینه محلی می نماید.

نکته: صدور قرار معاینه یا تحقیق محلی در مرحله تجدید نظر نیز امکان پذیر است.

قرار کارشناسی:

تشخیص موضوع مورد اختلاف، در مواردی به این علت که دارای جنبه فنی و تخصصی است مستلزم اظها نظر اشخاصی است که دارای فن و تخصص مربوطه می باشند مثل تعیین نفقه یا تعیین اجرت المثل. علاوه بر این به موجب ماده ۲۶۲ قانون آیین دادرسی مدنی در صورتی که دادگاه، کارشناسی را ناقص تشخیص دهد می تواند تحت شرایطی، قرار تکمیل کارشناسی را صادر نماید.

برای مطالعه کامل این مقاله سودمند لطفا به ادامه نوشته مراجعه کنید